[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Dybicza z 1831 roku: Pozwól pan wyrazić zdziwienie i żal, że w tej
ignorancji odrzucających w imię rzekomego realizmu najpiękniejsze polskie
nieszczęśliwej wojnie donosisz mi częściej o klęskach niż o zwycię-
tradycje wolnościowe. Upowszechnianie antypowstańczych fałszów jest tym
stwach, że w 180 tysięcy ludzi nie możemy nic zrobić 80 tysiącom, że
łatwiejsze ze względu na pożałowania godną bierność ogromnej części
nieprzyjaciel wszędzie jest liczniejszy, a przynajmniej równy liczeb-
profesjonalnych historyków, którzy nie reagują nawet na najbardziej ewi-
nie, a my prawie wszędzie słabsi stajemy wobec niego (podkr. - J.R.N.)
dentne nieprawdy. Jaskrawym tego przykładem była skandaliczna wprost
Jakież rozzłoszczenie z powodu powolności rozprawy z małą krnąbrną
pasywność, z jaką przyjęto szczególnie paszkwilancki w tonie antypowstań-
Polską przebija z pisanych w owym czasie listów największego poety rosyj-
czy i antypolski wybryk Jana Karskiego. Chodziło o jego wywiad w postko-
skiego, ale niestety wielkiego szowinisty Aleksandra Siergiejewicza Puszkina.
munistycznej Trybunie" z 3 lutego 1997 roku, gdzie Karski nazwał Polskę
Walki polskich powstańców w obronie wolności wywoływały
wrzodem" Europy w XIX wieku. Jak zauważył z oburzeniem w polonijnej
ogromne poczucie sympatii wśród wszelkich przeciwników tyranii w Euro-
prasie prof. I.C. Pogonowski, w całej polskiej prasie poza mną nie znala-
pie.
zła się ani jedna osoba, która skrytykowałaby wspomniany wybryk Karskie-
Bardzo wielka była popularność polskich zrywów wolnościowych
go. Przypomnijmy tu, że ten były kurier Polskiego Państwa Podziemnego w
wśród Francuzów. Widoczne to było już bardzo silnie w czasie Powstania
ostatnich kilkunastu latach życia stał się rzecznikiem skrajnie filosemickiej i
Listopadowego. Francuzi dobrze wiedzieli, że dzięki polskiemu powstaniu
antypolskiej postawy, która dochodziła do znamion renegactwa.
car musiał zaniechać interwencji przeciwko rewolucji francuskiej 1830 roku.
Piętnując polskie powstania XIX-wieczne J. Karski powoływał się na
Z drugiej strony nazbyt świeża była jeszcze pamięć wspaniałych czynów
to, że w kancelariach dyplomatycznych Europy XIX wieku nazywano Polskę
zbrojnych polskich żołnierzy i dowódców u boku armii Napoleona. By
ropiejącym wrzodem Europy", z którym nie wiadomo co zrobić. Nie doda-
przypomnieć choćby zasługi księcia Józefa Poniatowskiego, mianowanego w
wał tylko, że te europejskie kancelarie były zdominowane przez ludzi uza-
pazdzierniku 1813 roku, na krótko przed bohaterską śmiercią marszałkiem
leżnionych od rządzących Europą despotów - zaborców Polski i ich sojusz-
Francji. Rok wcześniej - 18 pazdziernika 1812 roku książę Poniatowski,
ników. I nie dodawał tego również, że polskie powstania cieszyły się gorą-
śpiesząc w sukurs skrzydłu Murata, centrum Wielkiej Armii Napoleona,
cym poparciem wszystkich tych, którzy kochali wolność i sprawiedliwość.
uratował je od pogromu w całodziennej zaciętej bitwie. W wydanym w 1965
Począwszy od narodów tak jak my ciemiężonych, po największych europej-
roku w Paryżu podstawowym francuskim Dictionnaire de la revolution et de
skich intelektualistów oddanych sprawie wolności i prawdy (od Byrona po
1'empire" (Słowniku rewolucji i cesarstwa) pisano o księciu Józefie m.in., że:
V. Hugo). Aby pokazać, do jakiego stopnia oszczerczo antypolskie było
wyróżnił się w bitwie pod Moskwą i walczył ze wspaniałą odwagą podczas
zastosowane przez Karskiego uogólnienie o Polsce jako wrzodzie Europy"
odwrotu.
w XIX wieku, postaram się tu szerzej przypomnieć jak reagowano wśród
Słynny dowódca i polityk francuski markiz Marie Joseph de la Fayet-
różnych narodów Europy i w kręgach czołowych intelektualistów na nasze
te w przemówieniu wygłoszonym w parlamencie w 1831 roku powiedział
walki niepodległościowe. Jest to tym potrzebniejsze, że pokazuje, do jakiego
[ Pobierz całość w formacie PDF ]